Inzet Baby Extra helpt vader om weer vertrouwen in zichzelf als ouder te krijgen

Vaders die zich aanmelden bij Baby Extra... We zien ze minder vaak dan moeders. Een gesprek over de ervaringen van de 32-jarige Harm, een vader die wel hulp zocht.

 

Mare was het eerste kindje van Harm en Vera. Mare was een huilbaby, ze was ontroostbaar. Ouders kregen geen vat op het huilen en voelden zich machteloos. “Ik was moe en uitgeput” vertelt Harm. Twee jaar later kwam Charlotte, een heel ander meisje. Toch werkte de ervaring met de eerste nog door bij het zorgen voor Charlotte. Harm: “Als Charlotte een keer slecht slaapt, denk ik: dadelijk wordt het weer hetzelfde als bij Mare. Daar heb ik wel een deukje van opgelopen. We hebben makkelijk stress. Daar gaan we weer, denk ik dan”.

 

Hoe ben je bij baby Extra terechtgekomen?

“We kwamen al bij een psycholoog die ons Baby Extra aanraadde. Ik dacht: Baby Extra. Is dat nou iets wat wíj nodig hebben? Er zijn vast gezinnen die meer uitdagingen hebben dan wij. Ik vond het een hoge drempel om hulp te vragen. Gelukkig kregen we een duwtje van onze psycholoog: Probeer het maar, je kunt er alleen maar beter van worden”.

In de zwangerschap van Charlotte kwam Nicole van Baby Extra voor het eerst bij het gezin thuis. Harm en Vera twijfelden nog, maar uiteindelijk trok Nicole ze over de streep: we gaan het gewoon doen.

 

Filmen van dagelijks contact tussen baby en ouders

Baby Extra werkt volgens de methode van Video-Hometraining (VHT). We maken korte filmfragmenten van de ouders met hun kindje en kijken deze beelden samen terug. We kijken naar de baby en hoe deze het contact zoekt met zijn of haar ouders.

Harm: “Dat er werd gefilmd vond ik eerlijk gezegd best ongemakkelijk. Je hebt toch het gevoel dat je iets speciaals moet doen. Ik dacht dat er op mij gelet zou worden, maar het ging vooral om Charlotte”.

 

Wat zag je toen je terugkeek naar de beelden?

Ik wist niet dat Charlotte zoveel contact zocht met ons. Ik dacht: Een meisje van een paar weken oud, wat doet die nou eigenlijk? Behalve slapen, eten, poepen? Maar ze doet juist heel veel. Ze kijkt je heel bewust aan, ze volgt je. Je vergeet heel snel dat je die communicatie hebt, alleen dan niet verbaal. Als je terugkijkt naar de beelden van jezelf met haar, dan zie je dat pas. En ik zag dat we het best goed doen. Dat helpt om weer vertrouwen in jezelf als ouder te krijgen".

Ook Nicole van Baby Extra zag dat de jonge ouders groeiden door het zien van de beelden. En dat Harm en Vera elkaar mooie feedback konden geven in hoe ze omgingen met Charlotte. “Baby Extra legt de aandacht op het positieve. Dat wat goed gaat en wat je kindje allemaal doet om contact met je te krijgen”, aldus Nicole. "Dat deed me goed en geeft vertrouwen”, aldus Harm. “Vooral op momenten dat je het even wat moeilijker hebt. Dan heb je gezien dat je wel contact met haar hebt en dat we wel liefde geven. Dat dat er gewoon is”.

Tijdens het gesprek met Harm wordt Charlotte onrustig. Harm staat op, loopt rond met haar en wiegt haar zachtjes heen en weer. Charlotte wordt rustig en we vervolgen het gesprek.

 

Hoe denk je dat het komt dat zo weinig vaders de weg naar Baby Extra weten te vinden?

“Papa's denken van nature wat minder snel dat ze hulp nodig hebben. Dat regelen we zelf wel. We houden het bij onszelf. Jezelf uiten is moeilijker, ik heb dat ook moeten leren. Ik heb kunnen ervaren hoe fijn het is om hulp te krijgen en hoe ver je dat kan brengen. Het is fijn als we als vaders opener zijn over hoe het werkelijk gaat. Een vriend van me deelde laatst dat hij bij de start niet meteen een band voelde met zijn kindje. Ik vond het fijn dat te horen, want ik had hetzelfde”.

 

Wat zou je tegen andere vaders willen zeggen?

“Sta ervoor open en laat je helpen, want het kan je alleen maar iets brengen. Het is geen teken van zwakte. Je wil gewoon het beste voor je kindje. Erkennen dat je daarbij soms wat hulp nodig hebt, is juist heel sterk. Je gaat je er beter door voelen, dat levert voor je kindjes ook iets op. En dan gaat het met jezelf ook weer beter”.

 

Veranderingen in het vaderschap door de jaren heen

“Ik heb regelmatig contact met mijn oma. Van haar hoor ik hoe de rol van vaders over de generaties heen is veranderd. Oma is trots op hoe ik tijd maak voor de kinderen. Nu het vaderschap veel meer een taak is van zowel de vader als de moeder zou het goed zijn daarbij hulp te vragen als dat nodig is. Oók door vaders".

 

We zijn aan het eind van het gesprek gekomen. Charlotte is intussen in slaap gevallen in papa's armen. “Ik ben niet zo goed met baby's”, aldus Harm. “Wat vandaag goed gaat kan morgen weer anders zijn. Wij zijn mensen die houden van structuur. Een baby is nog zo onvoorspelbaar. Maar dat het lukt haar te troosten als ze huilt, dat doet me goed. Het geeft vertrouwen. En dat voelt je kindje ook”.

 

Om privacy redenen zijn de namen van de gezinsleden niet hun echte namen en de foto niet hun beeltenis.